ثبت نام
ورود
بخش دوم خطبه فدک
819 مرتبه خوانده شده
وَاَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ الله وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، کَلِمَةٌ جَعَلَ الْاِخْلاصَ تَأْویلَها، وَضَمَّنَ الْقُلُوبَ مَوْصُولَها، وَاَنارَ فِي التَّفَکُّرِ مَعْقُولَها، الْمُمْتَنِعُ عَنِ الْاَبْصارِ رُؤْیَتُهُ، وَمِنَ الْاَلْسُنِ صِفَتُهُ، وَمِنَ الْاَوْهامِ کَیْفِيتُهُ.
اِبْتَدَعَ الْاَشْیاءَ لا مِنْ شَىْءٍ کانَ قَبْلَها، وَاَنْشَاَها بِلاَاحْتِذاءِ اَمْثِلَةٍ اِمْتَثَلَها، کَوَّنَها بِقُدْرَتِهِ وَذَرَأَها بِمَشِیَّتِهِ، مِنْ غَیْرِ حاجَةٍ مِنْهُ اِلى تَکْوینِها، وَلا فائِدَةٍ لَهُ فِي تَصْویرِها، اِلاَّ تَثْبیتاً لِحِکْمَتِهِ وَتَنْبیهاً عَلی طاعَتِهِ، وَاِظْهاراً لِقُدْرَتِهِ وَتَعَبُّداً لِبَرِیَّتِهِ، وَاِعْزازاً لِدَعْوَتِهِ، ثُمَّ جَعَلَ الثَّوابَ عَلی طاعَتِهِ، وَوَضَعَ الْعِقابَ عَلی مَعْصِیَتِهِ، ذِیادَةً لِعِبادِهِ مِنْ نِقْمَتِهِ وَحِیاشَةً لَهُمْ اِلى جَنَّتِهِ.
وَاَشْهَدُ اَنَّ اَبيمُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، اِخْتارَهُ قَبْلَ اَنْ اَرْسَلَهُ، وَسَمَّاهُ قَبْلَ اَنْ اِجْتَباهُ، وَاصْطَفاهُ قَبْلَ اَنْ اِبْتَعَثَهُ، اِذ الْخَلائِقُ بِالْغَیْبِ مَکْنُونَةٌ، وَبِسَتْرِ الْاَهاویلِ مَصُونَةٌ، وَبِنِهایَةِ الْعَدَمِ مَقْرُونَةٌ، عِلْماً مِنَ الله تَعالی بِمائِلِ الْاُمُورِ، وَاِحاطَةً بِحَوادِثِ الدُّهُورِ، وَمَعْرِفَةً بِمَواقِعِ الْاُمُورِ.
اِبْتَعَثَهُ الله اِتْماماً لِاَمْرِهِ، وَعَزیمَةً عَلى اِمْضاءِ حُکْمِهِ، وَاِنْفاذاً لِمَقادیرِ رَحْمَتِهِ، فَرَأَى الْاُمَمَ فِرَقاً فِي اَدْیانِها، عُکَّفاً عَلی نیرانِها، عابِدَةً لِاَوْثانِها، مُنْکِرَةً لِلَّهِ مَعَ عِرْفانِها.
فَاَنارَ الله بِاَبي مُحَمَّدٍ صَلَّى الله عَلَیْهِ والِهِ ظُلَمَها، وَکَشَفَ عَنِ الْقُلُوبِ بُهَمَها، وَجَلى عَنِ الْاَبْصارِ غُمَمَها، وَقامَ فِي النَّاسِ بِالْهِدایَةِ، فَاَنْقَذَهُمْ مِنَ الْغِوایَةِ، وَبَصَّرَهُمْ مِنَ الْعِمایَةِ، وَهَداهُمْ اِلَى الدّینِ الْقَویمِ، وَدَعاهُمْ اِلَى الطَّریقِ الْمُسْتَقیمِ.
ثُمَّ قَبَضَهُ الله اِلَیْهِ قَبْضَ رَأْفَةٍ وَاخْتِیارٍ، وَرَغْبَةٍ وَایثارٍ، فَمُحَمَّدٌ صَلَّى الله عَلَیْهِ والِهِ مِنْ تَعَبِ هذِهِ الدَّارِ فِي راحَةٍ، قَدْ حُفَّ بِالْمَلائِکَةِ الْاَبْرارِ وَرِضْوانِ الرَّبِّ الْغَفَّارِ، وَمُجاوَرَةِ الْمَلِکِ الْجَبَّارِ، صَلَّى الله عَلی اَبي نَبِیِّهِ وَاَمینِهِ وَخِیَرَتِهِ مِنَ الْخَلْقِ وَصَفِيهِ، وَالسَّلامُ عَلَیْهِ وَرَحْمَةُ الله وَبَرَکاتُهُ.
و گواهى می دهم که معبودى جز خداوند نیست و شریکى ندارد، که این امر بزرگى است که اخلاص را تأویل آن و قلوب را متضمّن وصل آن ساخت، و در پیشگاه تفکر و اندیشه شناخت آن را آسان نمود، خداوندى که چشم ها از دیدنش بازمانده، و زبان ها از وصفش ناتوان، و اوهام و خیالات از درک او عاجز مى باشند.
موجودات را خلق فرمود بدون آنکه از ماده اى موجود شوند، و آنها را پدید آورد بدون آنکه از قالبى تبعیّت کنند، آنها را به قدرت خویش ایجاد و به مشیّتش پدید آورد، بى آنکه در ساختن آنها نیازى داشته و در تصویرگرى آنها فائده اى برایش وجود داشته باشد، جز تثبیت حکمتش و آگاهى بر طاعتش، و اظهار قدرت خود،و شناسائى راه عبودیت و گرامى داشت دعوتش، آنگاه بر طاعتش پاداش و بر معصیتش عقاب مقرر داشت، تا بندگانش را از نقمتش بازدارد و آنان را بسوى بهشتش رهنمون گردد.
و گواهى مى دهم که پدرم محمّد بنده و فرستاده اوست، که قبل از فرستاده شدن او را انتخاب، و قبل از برگزیدن نام پیامبرى بر او نهاد، و قبل از مبعوث شدن او را برانگیخت، آن هنگام که مخلوقات در حجاب غیبت بوده، و در نهایت تاریکى ها بسر برده، و در سر حد عدم و نیستى قرار داشتند، او را برانگیخت بخاطر علمش به عواقب کارها، و احاطه اش به حوادث زمان، و شناسائى کاملش به وقوع مقدّرات.
او را برانگیخت تا امرش را کامل و حکم قطعى اش را امضا و مقدّراتش را اجرا نماید، و آن حضرت امّتها را دید که در آئینه اى مختلفى قرار داشته، و در پیشگاه آتشهاى افروخته معتکف و بتهاى تراشیده شده را پرستنده، و خداوندى که شناخت آن در فطرتشان قرار دارد را منکرند.
پس خداى بزرگ بوسیله پدرم محمد (صلى الله علیه و آله) تاریکى هاى آن را روشن، و مشکلات قلبها را برطرف، و موانع رؤیت دیده ها را از میان برداشت، و با هدایت در میان مردم قیام کرده و آنان را از گمراهى رهانید، و بینایشان کرده،و ایشان را به دین استوار و محکم رهنمون شده، و به راه راست دعوت نمود.
تا هنگامى که خداوند او را بسوى خود فراخواند، فراخواندنى از روى مهربانى و آزادى و رغبت و میل، پس آن حضرت از رنج این دنیا در آسایش بوده، و فرشتگان نیکوکار در گرداگرد او قرار داشته، و خشنودى پروردگار آمرزنده او را فرا گرفته، و در جوار رحمت او قرار دارد، پس درود خدا بر پدرم، پیامبر و امینش و بهترین خلق و برگزیده اش باد، و سلام و رحمت و برکات الهى بر او باد.
اِبْتَدَعَ الْاَشْیاءَ لا مِنْ شَىْءٍ کانَ قَبْلَها، وَاَنْشَاَها بِلاَاحْتِذاءِ اَمْثِلَةٍ اِمْتَثَلَها، کَوَّنَها بِقُدْرَتِهِ وَذَرَأَها بِمَشِیَّتِهِ، مِنْ غَیْرِ حاجَةٍ مِنْهُ اِلى تَکْوینِها، وَلا فائِدَةٍ لَهُ فِي تَصْویرِها، اِلاَّ تَثْبیتاً لِحِکْمَتِهِ وَتَنْبیهاً عَلی طاعَتِهِ، وَاِظْهاراً لِقُدْرَتِهِ وَتَعَبُّداً لِبَرِیَّتِهِ، وَاِعْزازاً لِدَعْوَتِهِ، ثُمَّ جَعَلَ الثَّوابَ عَلی طاعَتِهِ، وَوَضَعَ الْعِقابَ عَلی مَعْصِیَتِهِ، ذِیادَةً لِعِبادِهِ مِنْ نِقْمَتِهِ وَحِیاشَةً لَهُمْ اِلى جَنَّتِهِ.
وَاَشْهَدُ اَنَّ اَبيمُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، اِخْتارَهُ قَبْلَ اَنْ اَرْسَلَهُ، وَسَمَّاهُ قَبْلَ اَنْ اِجْتَباهُ، وَاصْطَفاهُ قَبْلَ اَنْ اِبْتَعَثَهُ، اِذ الْخَلائِقُ بِالْغَیْبِ مَکْنُونَةٌ، وَبِسَتْرِ الْاَهاویلِ مَصُونَةٌ، وَبِنِهایَةِ الْعَدَمِ مَقْرُونَةٌ، عِلْماً مِنَ الله تَعالی بِمائِلِ الْاُمُورِ، وَاِحاطَةً بِحَوادِثِ الدُّهُورِ، وَمَعْرِفَةً بِمَواقِعِ الْاُمُورِ.
اِبْتَعَثَهُ الله اِتْماماً لِاَمْرِهِ، وَعَزیمَةً عَلى اِمْضاءِ حُکْمِهِ، وَاِنْفاذاً لِمَقادیرِ رَحْمَتِهِ، فَرَأَى الْاُمَمَ فِرَقاً فِي اَدْیانِها، عُکَّفاً عَلی نیرانِها، عابِدَةً لِاَوْثانِها، مُنْکِرَةً لِلَّهِ مَعَ عِرْفانِها.
فَاَنارَ الله بِاَبي مُحَمَّدٍ صَلَّى الله عَلَیْهِ والِهِ ظُلَمَها، وَکَشَفَ عَنِ الْقُلُوبِ بُهَمَها، وَجَلى عَنِ الْاَبْصارِ غُمَمَها، وَقامَ فِي النَّاسِ بِالْهِدایَةِ، فَاَنْقَذَهُمْ مِنَ الْغِوایَةِ، وَبَصَّرَهُمْ مِنَ الْعِمایَةِ، وَهَداهُمْ اِلَى الدّینِ الْقَویمِ، وَدَعاهُمْ اِلَى الطَّریقِ الْمُسْتَقیمِ.
ثُمَّ قَبَضَهُ الله اِلَیْهِ قَبْضَ رَأْفَةٍ وَاخْتِیارٍ، وَرَغْبَةٍ وَایثارٍ، فَمُحَمَّدٌ صَلَّى الله عَلَیْهِ والِهِ مِنْ تَعَبِ هذِهِ الدَّارِ فِي راحَةٍ، قَدْ حُفَّ بِالْمَلائِکَةِ الْاَبْرارِ وَرِضْوانِ الرَّبِّ الْغَفَّارِ، وَمُجاوَرَةِ الْمَلِکِ الْجَبَّارِ، صَلَّى الله عَلی اَبي نَبِیِّهِ وَاَمینِهِ وَخِیَرَتِهِ مِنَ الْخَلْقِ وَصَفِيهِ، وَالسَّلامُ عَلَیْهِ وَرَحْمَةُ الله وَبَرَکاتُهُ.
و گواهى می دهم که معبودى جز خداوند نیست و شریکى ندارد، که این امر بزرگى است که اخلاص را تأویل آن و قلوب را متضمّن وصل آن ساخت، و در پیشگاه تفکر و اندیشه شناخت آن را آسان نمود، خداوندى که چشم ها از دیدنش بازمانده، و زبان ها از وصفش ناتوان، و اوهام و خیالات از درک او عاجز مى باشند.
موجودات را خلق فرمود بدون آنکه از ماده اى موجود شوند، و آنها را پدید آورد بدون آنکه از قالبى تبعیّت کنند، آنها را به قدرت خویش ایجاد و به مشیّتش پدید آورد، بى آنکه در ساختن آنها نیازى داشته و در تصویرگرى آنها فائده اى برایش وجود داشته باشد، جز تثبیت حکمتش و آگاهى بر طاعتش، و اظهار قدرت خود،و شناسائى راه عبودیت و گرامى داشت دعوتش، آنگاه بر طاعتش پاداش و بر معصیتش عقاب مقرر داشت، تا بندگانش را از نقمتش بازدارد و آنان را بسوى بهشتش رهنمون گردد.
و گواهى مى دهم که پدرم محمّد بنده و فرستاده اوست، که قبل از فرستاده شدن او را انتخاب، و قبل از برگزیدن نام پیامبرى بر او نهاد، و قبل از مبعوث شدن او را برانگیخت، آن هنگام که مخلوقات در حجاب غیبت بوده، و در نهایت تاریکى ها بسر برده، و در سر حد عدم و نیستى قرار داشتند، او را برانگیخت بخاطر علمش به عواقب کارها، و احاطه اش به حوادث زمان، و شناسائى کاملش به وقوع مقدّرات.
او را برانگیخت تا امرش را کامل و حکم قطعى اش را امضا و مقدّراتش را اجرا نماید، و آن حضرت امّتها را دید که در آئینه اى مختلفى قرار داشته، و در پیشگاه آتشهاى افروخته معتکف و بتهاى تراشیده شده را پرستنده، و خداوندى که شناخت آن در فطرتشان قرار دارد را منکرند.
پس خداى بزرگ بوسیله پدرم محمد (صلى الله علیه و آله) تاریکى هاى آن را روشن، و مشکلات قلبها را برطرف، و موانع رؤیت دیده ها را از میان برداشت، و با هدایت در میان مردم قیام کرده و آنان را از گمراهى رهانید، و بینایشان کرده،و ایشان را به دین استوار و محکم رهنمون شده، و به راه راست دعوت نمود.
تا هنگامى که خداوند او را بسوى خود فراخواند، فراخواندنى از روى مهربانى و آزادى و رغبت و میل، پس آن حضرت از رنج این دنیا در آسایش بوده، و فرشتگان نیکوکار در گرداگرد او قرار داشته، و خشنودى پروردگار آمرزنده او را فرا گرفته، و در جوار رحمت او قرار دارد، پس درود خدا بر پدرم، پیامبر و امینش و بهترین خلق و برگزیده اش باد، و سلام و رحمت و برکات الهى بر او باد.
