سیلی ستم و تازیانه کینه را به جان خرید تا هجوم تند بادِ انکار، شمع یک‏ تنه حقیقت را خاموش نکند.
افسوس از سوره کوثر که در آن خانه گِلین، همسایه اهالی غفلت و سنگدلی شد! آه از زمزمه‏ های شرحه شرحه بتول که در نیمه‏ شبِ سجاده و تسبیح، ارکان عرش را به لرزه می‏ افکند! آه از ریحانه رسول خدا صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله که در مشام حسادتِ زمین، به هدر می‏رفت و چشمانِ حقیقت‏ ستیز زمانه، رخساره طهارتش را طاقت نداشت.